Wat is zelfvertrouwen?

Jarenlang heb ik mezelf wijsgemaakt dat zelfvertrouwen hetzelfde is als arrogantie.
Jarenlang heb ik gedacht dat ik mezelf maar beter wegstak, niet teveel in de kijker zette, dat ik beter niet te zeker was van mezelf, want dat ik anders arrogant zou overkomen. En arrogantie is iets waar ik écht een hekel aan heb.

Tot ik op een dag een boek las waarin de auteur van het boek erg opschepte over hoe goed zijn boek wel niet was. ‘Amai, wat een arrogantie’ dacht ik bij mezelf tijdens het lezen. Het leek alsof hij zichzelf aan het overtuigen was van zijn succes. En ik weet nog dat ik dacht ‘je boek is goed van zichzelf, je hoeft het niet 100 keer te herhalen.’
Arrogantie is helemaal geen teken van zelfvertrouwen, het is eerder een teken van een gebrek eraan. Natuurlijk wist ik dat al lang. Maar waarom had ik dan toch ergens in mijn hoofd de overtuiging zitten dat als ik zelfvertrouwen zou hebben dit wél arrogant zou zijn? En waarom liet ik dit zo vaak bepalen wat ik deed en vooral niet deed?

Ik heb er veel over nagedacht. En ik kon wel wat oorzaken vinden die voor deze overtuiging hadden gezorgd. Eén ervan is bv. het feit dat ik altijd makkelijk dingen heb kunnen leren. Ik moest vaak minder moeite doen dan anderen om iets nieuws te leren. Dat is nu eenmaal wat ik heb meegekregen in mijn genen. En ik weet dat ik me al heel snel ben beginnen inhouden om dit te laten zien, omdat ik schrik had dat anderen daardoor zouden denken dat zij minder goed waren in iets, en dat ze me daardoor niet meer leuk zouden vinden (nu weet ik wel dat dit bullshit is, je eigen prestaties worden niet bepaald door die van anderen).
En ik had ook een grote angst om door de mand te vallen waardoor iedereen zou zien dat ik eigenlijk niets waard was, het zogenaamde impostersyndroom…
En zo zijn er nog wel wat dingen duidelijk geworden. Ik wist dus wel ergens waar die overtuiging vandaan kwam.

Maar wat ik nog meer wist, is dat ik er vanaf wou. Ik was het beu om mezelf in vraag te stellen, mezelf op de achtergrond te houden, te leven met de handrem op. Ik had dromen die ik wilde realiseren, en daarvoor had ik echt de volle 100% van mezelf nodig. Ik heb het toen voor mezelf ook opgeschreven:

Maar wat is het dan wel? Ik had er niet direct een antwoord op en heb de vraag een tijdje bij me gehouden. Ik ben me beginnen afvragen wanneer ik me echt goed in mijn vel voel, wanneer ik het gevoel heb dat ik alles aankan wat er op mijn pad komt. En eigenlijk was het antwoord simpel: ik voel me echt goed in mijn vel als ik me graag gezien voel. En de persoon die het meest bij me is en me daardoor het meest liefde kan geven, dat ben ik zelf…De volgende formule onthulde zich:

Mezelf graag zien. En in het kwadraat, want dat was iets waar ik écht niet goed in was. Streng zijn voor mezelf, mezelf ver- en beoordelen, mijn lat erg hoog leggen en hoge verwachtingen hebben voor mezelf, dat was mijn dada 🙂
Maar wat bracht dit me op? Het gaf me alleszins niet meer zelfvertrouwen, integendeel.

Zo werd het me heel duidelijk: om mijn dromen te realiseren, had ik zelfvertrouwen nodig. En om zelfvertrouwen te krijgen, moest ik mezelf graag zien in het kwadraat. Dat was mijn uitdaging, helemaal uit mijn comfortzone. En dus NIET gemakkelijk. Maar ik wist waarom ik het deed. En daar lees je alles over in deze blog.

Vraag jij je soms af of je wel echt zelfvertrouwen hebt?
Via deze test kan je nagaan hoe het met jouw zelfvertrouwen gesteld is!

Nood aan meer persoonlijke ondersteuning?
Dan kan je een gratis en vrijblijvend take-off gesprek inplannen. Hierin luister ik naar jouw verhaal, waar jij tegenaan loopt en waar jij van droomt, en voel ik wat ik voor jou kan betekenen.
Plan je gesprek zelf in via deze link of stuur een mailtje naar kim@livingit.be.

Als coach en psycholoog help ik zelfbewuste, intuïtieve mensen die vaak twijfelen aan zichzelf om 100% zichzelf te durven zijn en hun zelfvertrouwen te vergroten om zo hun wildste dromen te realiseren.